മൾബെറി , എന്നോട് നിൻ്റെ സോർബയെക്കുറിച്ച് പറയൂ

  ഒരു വായനക്കാരൻ എന്ന നിലയിൽ ഈ പുസ്തകത്തെ സമീപിക്കുമ്പോൾ, ഇത് വെറുമൊരു നോവലായല്ല, മറിച്ച് പുസ്തകങ്ങളെ പ്രണയിച്ച ഒരു മനുഷ്യന് നൽകിയ 'രക്തസാക്ഷിത്വം' ആയാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. മനുഷ്യസഹജമായ വികാരങ്ങളോടെ ഈ കഥയെ നോക്കിക്കാണുമ്പോൾ ചില കാര്യങ്ങൾ ഹൃദയത്തിൽ തൊടും നമ്മളിൽ പലർക്കും ഉള്ളിലൊരു 'ഭ്രാന്തമായ സ്വപ്നം' ഉണ്ടാകാറുണ്ട്. ഷെൽവിക്ക് അത് പുസ്തകങ്ങളായിരുന്നു. നല്ല കടലാസ്, മനോഹരമായ അച്ചടി, മികച്ച കവർ ഡിസൈൻ—ഇതിലൊക്കെ അദ്ദേഹം പുലർത്തിയ നിർബന്ധം ഒരു കലാകാരൻ്റെ സത്യസന്ധതയാണ്. എന്നാൽ ലോകം ലാഭനഷ്ടങ്ങളുടെ കണക്കുപുസ്തകമാണെന്ന് അദ്ദേഹം മറന്നുപോയി. ആ വലിയ സ്വപ്നം ഒടുവിൽ അദ്ദേഹത്തെ തകർത്തു കളഞ്ഞത് ഒരു മനുഷ്യൻ എന്ന നിലയിൽ നമ്മെ വേദനിപ്പിക്കും.

ഈ നോവലിൽ എന്നെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സ്പർശിച്ചത് ഷെൽവിയുടെ ഭാര്യ ഡെയ്സിയാണ്. തന്റെ ഭർത്താവിൻ്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്കായി സ്വന്തം ജീവിതം ഹോമിക്കേണ്ടി വരുന്ന ഒരു സ്ത്രീ. ഷെൽവി തന്റെ 'സോർബ'യെ തേടി പോകുമ്പോൾ, വീടിൻ്റെ പട്ടിണിയും കടബാധ്യതകളും നേരിടുന്നത് ഡെയ്സിയാണ്. സ്നേഹിച്ച പുരുഷൻ്റെ ഭ്രാന്തിനെ സ്നേഹത്തോടെയും ക്ഷമയോടെയും സഹിക്കുന്ന ഡെയ്സി ഓരോ വായനക്കാരൻ്റെയും ഉള്ളിൽ ഒരു വിങ്ങലായി മാറും.

"എല്ലാമുണ്ടായിട്ടും ഒന്നുമില്ലാത്തവൻ" എന്നാണ് സോർബയെക്കുറിച്ച് പറയാറുള്ളത്. ഷെൽവി തന്റെ കഷ്ടപ്പാടുകൾക്കിടയിലും സോർബയെപ്പോലെ ജീവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. ജീവിതം ആഘോഷിക്കാനുള്ളതാണെന്നും, കെട്ടുപാടുകൾക്ക് അപ്പുറം ഒരു ലോകമുണ്ടെന്നും അദ്ദേഹം വിശ്വസിച്ചു. നമ്മുടെ ഉള്ളിലും ഇത്തരമൊരു സോർബ ഒളിച്ചിരിപ്പുണ്ടെന്ന് ഈ നോവൽ നമ്മെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.

ഇതൊരു കഥയല്ല, മറിച്ച് പുസ്തകങ്ങൾക്കായി ജീവിതം നൽകിയ ഒരാളുടെ ആത്മബലിയുടെ ചരിത്രമാണ്. വായിച്ചു തീരുമ്പോൾ ഷെൽവിയോടും ഡെയ്സിയോടും നമുക്ക് വലിയ ബഹുമാനവും ഒപ്പം ഒരുതരം സങ്കടവും തോന്നും.